naheffing

• Geluid:  naheffing    (hulp, bestand)
• IPA: /na'hɛfɪŋ/

• na·hef·fing

• samenstelling van  na bw  en  heffing zn 

naheffing v [1]

1. een belastingaanslag die volgt op de voorlopige aanslag

1. • Een notaris die zijn zorgplicht schendt is niet per se ook aansprakelijk voor de fouten die hij maakt. Dat blijkt uit een zaak waarin iemand te weinig overdrachtsbelasting heeft betaald omdat de notaris bepaalde zaken niet in de akte had opgenomen. De gedupeerde kreeg daardoor van de belastinginspecteur nog een naheffing voor de overdrachtsbelasting inclusief rente.[2] 

1. • De uitspraak van het hof is eeen domper voor de Belastingdienst en een volgende stap in een jarenlange strijd tussen een groep van tientallen erfgenamen die voor miljoenen euro’s aan naheffingen had ontvangen, omdat de Belastingdienst hun overleden ouders had aangemerkt als zwartspaarders.[3] 

• navordering

• naheffingsaanslag

• Het woord naheffing staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'naheffing' herkend door: