munn

Noors
Woordafbreking
  • munn

Eigennaam

munn m

  1. (anatomie) mond
  1. «Mange pasienter opplever kroniske smerter i munn, kjever og ansikt.»
    Vele patiënten doorleven chronische pijn in de mond, kaak en gezicht.
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   munn     munnen     munner     munnene  
genitief   munns     munnens     munners     munnenes  
Afgeleide begrippen
  • munnfull, munnharpe, munnhell, munnrugere, munnskjenk, munnsperre, munnspill, munnsår, munn-til-munn-metode, munn-mot-munn-metoden, munn- og klovsuke
Uitdrukkingen en gezegden

være stor i munnen

  • Zwetsen, opscheppen.


Nynorsk
Woordafbreking
  • munn

Eigennaam

munn m

  1. (anatomie) mond
  1. «I munnen heldt den eit graskarfrø.»
    In de mond hield hij een pompoenpit.
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   munn     munnen     munnar     munnane  
genitief                
Afgeleide begrippen
  • munnfull, munnharpe, munnhell, munnskjenk, munnsår, munn-mot-munn-metoden
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.