maxime

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  maxime    (hulp, bestand)
  • IPA: / mɑkˈsim /
Woordafbreking
  • maxi·me
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘grondstelling’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1615 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord maxime maximen
maximes
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

maxime o [3]

  1. (filosofie) grondstelling, stelregel
  2. (taalkunde) een stelregel die taalgebruikers meestal zonder het te beseffen volgen als ze een gesprek voeren

Gangbaarheid
  • Het woord maxime staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
61 %van de Nederlanders;
53 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "maxime" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. maxime op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).

Latijn

Bijwoord

maxime

  1. zeer, het meest.
  2. vooral; voornamelijk.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.