licentiaat

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • li·cen·ti·aat
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het me Latijn, in de betekenis van ‘gegradueerde’ voor het eerst aangetroffen in 1560 [1]
  • afgeleid van licentie met het achtervoegsel -aat
enkelvoud meervoud
naamwoord licentiaat licentiaten
verkleinwoord licentiaatje licentiaatjes

Zelfstandig naamwoord

licentiaat

  1. m academicus die de bevoegdheid heeft om tot doctor te promoveren
  2. o waardigheid, graad van licentiaat
  3. o studiejaren, besteed aan het behalen van de graad van licentiaat
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. academicus   
    2. graad van licentiaat   

Gangbaarheid
  • Het woord licentiaat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
43 %van de Nederlanders;
95 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "licentiaat" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.