landen

• Geluid:  landen    (hulp, bestand)

• lan·den

• In de betekenis van ‘aan land zetten of komen’ voor het eerst aangetroffen in 1450 [1]
• afgeleid van land met het achtervoegsel -en [2]

landen

1. ergatief vanuit de zee, de lucht of de ruimte voet op vaste bodem zetten

1. • In 1969 is de mens voor het eerst op de maan geland. 

• aanlanden, belanden, verlanden

landen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord land

• Het woord landen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'landen' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.