kulde

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • kul·de

Werkwoord
vervoeging van
kullen

kulde

  1. enkelvoud verleden tijd van kullen
    • Ik kulde. 
    • Jij kulde. 
    • Hij, zij, het kulde. 


Noors
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: /ˡkʉlə/
Woordafbreking
  • kul·de
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse woord kuldi.

Zelfstandig naamwoord

kulde g

  1. koude
  2. (figuurlijk) ongevoeligheid
  3. kou
  1. «Folkemengden har stått i kulda i flere timer, enkelte er her for sjette dagen på rad.»
    Het volk heeft een aantal uren in de kou gestaan; sommigen zijn hier voor de zesde dag op rij.
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kulde     m: kulden
v: kulda  		   kulder     kuldene  
genitief   kuldes     m: kuldens
v: kuldas  		   kulders     kuldenes  
Afgeleide begrippen
  • [1] kuldebro, kuldefølsom, kuldegrad, kuldegysning, kuldemaskin, kuldskjær, kuldslå
  • [2] følelseskulde
  • [3] vinterkulde, kuldebølge, kuldeperiode


Nynorsk
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: /ˡkʉlə/
Woordafbreking
  • kul·de
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse woord kuldi.

Zelfstandig naamwoord

kulde g

  1. koude
  2. (figuurlijk) ongevoeligheid
  3. kou
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kulde     v: kulda
m: kulden  		   kulder     kuldene  
genitief                
Afgeleide begrippen
  • [1] kuldegrad, kuldskjerr
  • [2] kjenslekulde
  • [3] vinterkulde
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.