kleier
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /klæjɐr/ (Etsbergs)
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | kleier | - | kleierke | - | kleier | - | kleierkes | - |
| genitief | kleiers | - | kleierkes | - | kleier | - | kleierkes | - |
| locatief | kleieres | - | kleiereske | - | kleierese | - | kleiereskes | - |
| datief | kleiere | - | kleierke | - | kleier | - | kleierkes | - |
| accusatief | kleier | - | kleierke | - | kleier | - | kleierkes | - |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.