jouen

• Geluid:  jouen    (hulp, bestand)

• jou·en

• afleiding van jou

jouen [1]

1. jij en jou als aanspreekvorm gebruiken (terwijl u misschien meer op zijn plaats zou zijn)

1. • Gaandeweg werd mijn wereld steeds 'u'-lozer, en dat schrijf ik zonder het minste gevoel van triomf. Want voor wie eenmaal begint te jijen en jouen is er geen weg meer terug. Ik ken niemand die eerst een 'je' was en alsnog een 'u' werd. Omgekeerd, ja, bij bosjes. Maar dan is de belofte verbruikt en verbroken en zijn beide sprekers aangeland op het gemeenzame punt van de jijbak: hoe intiem, gelijkwaardig en amicaal het ook nog toe zal gaan, er is geen aanspreekvorm meer die recht doet aan de wording van zo'n verhouding. [2] 

• tutoyeren, jijen, jijjouwen

• vousvoyeren

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Het woord jouen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.