intonatie

Nederlands

Uitspraak

Geluid: intonatie (hulp, bestand)

Woordafbreking

in·to·na·tie

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘stembuiging’ voor het eerst aangetroffen in 1910 [1]
Naamwoord van handeling van intoneren met het achtervoegsel -atie [2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	intonatie	intonaties
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

intonatie v [3]

het verloop van de toonhoogte in woord en zin, tijdens het spreken, stembuiging
(muziek) het juist stemmen van instrumenten
(muziek) het inzetten van de toon bij het zingen

Verwante begrippen

toon

Hyponiemen

vraagintonatie, zinsintonatie

Afgeleide begrippen

intonatieprobleem

Vertalingen

1.

Engels: tone ^(en)

Spaans: entonación ^(es) v, entonamiento ^(es) m, tono ^(es) m

Gangbaarheid

Het woord intonatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'intonatie' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.