hóndj

Limburgs

Uitspraak

IPA: /(x)hoɲc/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

hóndj m

(dierkunde) hond

«d'n Hóndj steit bie väöler bekindj es e troew bieës.»
De hond staat bij velen bekend als een trouw beest.

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	hóndj	óndj	huundje, höndje	uundje, öndje	huunj, hönj	uunj, önj	huundjes, höndjes	uundjes, öndjes
genitief	hóndjs	óndjs	huundjes, höndjes	uundjes, öndjes	huunj, hönj	uunj, önj	huundjes, höndjes	uundjes, öndjes
locatief	hóndjes	óndjes	hóndjeske	óndjeske	hóndjese	óndjese	hóndjeskes	óndjeskes
datief	hónje	ónje	huundje, höndje	uundje, öndje	huunj, hönj	uunj, önj	huundjes, höndjes	uundjes, öndjes
accusatief	hóndj	óndj	huundje, höndje	uundje, öndje	huunj, hönj	uunj, önj	huundjes, höndjes	uundjes, öndjes

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.