gestalte

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ge·stal·te
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘gedaante’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1542 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord gestalte gestalten
gestaltes
verkleinwoord gestaltetje gestaltetjes

Zelfstandig naamwoord

gestalte v

  1. de vorm van een rechtopstaande mens
    • Er verscheen een rijzige gestalte op de heuvel. 
Synoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1. de vorm van een rechtopstaande mens   

Gangbaarheid
  • Het woord gestalte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "gestalte" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.