geneugte

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ge·neug·te
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘genieting’ voor het eerst aangetroffen in 1350 [1]
  • afgeleid van genoeg met het achtervoegsel -te [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord geneugte geneugten
geneugtes
verkleinwoord geneugtetje geneugtetjes

Zelfstandig naamwoord

geneugte v [3]

  1. genoegen, genieting
Antoniemen

Gangbaarheid
  • Het woord geneugte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
84 %van de Nederlanders;
89 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "geneugte" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. geneugte op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.