gein

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  gein    (hulp, bestand)
  • IPA: /ɣɛin/
Woordafbreking
  • gein
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Jiddisch, in de betekenis van ‘lol’ voor het eerst aangetroffen in 1906 [1]
  • Herkomst: Jiddisj [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord gein
verkleinwoord geintje geintjes

Zelfstandig naamwoord

gein m

  1. (Jiddisch-Hebreeuws) plezier, lol
    • Zij hadden een heleboel gein met elkaar. 
    • Ze hadden er hun ‘gein’ in hem te treiteren. [3]
Verwante begrippen

Gangbaarheid
  • Het woord gein staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
93 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "gein" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Stichting Hebreeuwse en Jiddisje woorden in het Nederlands
  3. Hulzen, G. van "De zelfkant der samenleving." in: De Gids. jrg. 65 deel 4 (1901) P.N. van Kampen & zoon, Amsterdam; p. 407; geraadpleegd 2016-01-21 (oudere vindplaats dan WNT en Van Dale's Chronologisch woordenboek)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.