existeren

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • exis·te·ren
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bestaan’ voor het eerst aangetroffen in 1650 [1]
  • afgeleid van het Franse exister (met het achtervoegsel -eren) [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
existeren
existeerde
geëxisteerd
zwak -d volledig

Werkwoord

existeren

  1. absoluut bestaan; er zijn
    • Er heeft ooit een landmassa geëxisteerd waarvan Afrika, Zuid-Amerika, Madagaskar, India en Australië deel uitmaakten . 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord existeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
86 %van de Nederlanders;
85 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "existeren" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Wiktionnaire
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.