enharmonie
Nederlands
Woordafbreking
- en·har·mo·nie
Woordherkomst en -opbouw
- Via het Latijnse “enharmonicus” uit het Grieks “enarmonikos” (in harmonie)
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | enharmonie | - |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
enharmonie v
- (muziek) het kunnen wisselen van aanduiding van (nagenoeg gelijke) neventonen, die van verschillende stamtonen zijn afgeleid. Bij de gelijkzwevende stemming zijn alle toonafstanden vereffend en kunnen alle tonen anders worden benoemd.
- Door de gelijkzwevende stemming en de enharmonie komt de toonaard “Deses” met twaalf mollen, geheel overeen met “C-groot”, die geen enkel kruis of mol als voorteken heeft.
Afgeleide begrippen
Gangbaarheid
- Het woord 'enharmonie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.