enharmonie

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • en·har·mo·nie
Woordherkomst en -opbouw
  • Via het Latijnse “enharmonicus” uit het Grieks “enarmonikos” (in harmonie)
enkelvoud meervoud
naamwoord enharmonie -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

enharmonie v

  1. (muziek) het kunnen wisselen van aanduiding van (nagenoeg gelijke) neventonen, die van verschillende stamtonen zijn afgeleid. Bij de gelijkzwevende stemming zijn alle toonafstanden vereffend en kunnen alle tonen anders worden benoemd.
    • Door de gelijkzwevende stemming en de enharmonie komt de toonaard “Deses” met twaalf mollen, geheel overeen met “C-groot”, die geen enkel kruis of mol als voorteken heeft. 
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord 'enharmonie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.