elegantie
Nederlands
Woordafbreking
- ele·gan·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘bevalligheid’ voor het eerst aangetroffen in 1548 [1]
- afgeleid van elegant met het achtervoegsel -ie
- afgeleid van het Franse élégance (met het achtervoegsel -antie) [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | elegantie | eleganties |
verkleinwoord | - | - |
Gangbaarheid
- Het woord elegantie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'elegantie' herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.