dubbelbreking

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • dub·bel·bre·king
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord dubbelbreking dubbelbrekingen
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

dubbelbreking v

  1. (natuurkunde) het verschijnsel dat een op een materiaal invallende lichtbundel wordt gesplitst in twee bundels die een verschillend pad volgen, en die verschillende polarisatie hebben
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord 'dubbelbreking' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.