dissimilatie

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • dis·si·mi·la·tie
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘het ongelijk maken (in taalkunde)’ voor het eerst aangetroffen in 1886 [1]
  • Naamwoord van handeling van dissimileren met het achtervoegsel -atie [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord dissimilatie dissimilaties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

dissimilatie v [3]

  1. (biologie) stofwisselingsreactie waarbij organisch weefsel wordt afgebroken en energie vrijkomt
  2. (taalkunde) verschijnsel dat van twee gelijke, kort op elkaar volgende medeklinkers er één gewijzigd wordt
Antoniemen

Gangbaarheid
  • Het woord dissimilatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
91 %van de Nederlanders;
80 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "dissimilatie" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. dissimilatie op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.