dislocatie

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • dis·lo·ca·tie
Woordherkomst en -opbouw
  • afgeleid van locatie met het voorvoegsel dis-
  • afgeleid van het Latijnse locus [plaats, positie] met het voorvoegsel dis- en met het achtervoegsel -atie [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord dislocatie dislocaties
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

dislocatie v

  1. verplaatsing
  2. (medisch) (ongewone) verplaatsing b.v. de ligging van beenstukken ten opzichte van elkaar na een breuk
  3. (geologie) onderbreking of verandering van richting in het verloop van aardlagen
  4. (natuurkunde) discontinuïteit in een kristalstructuur
Vertalingen

Meer informatie

Gangbaarheid

  • Het woord dislocatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.