directe rede
Nederlands
Woordafbreking
- di·rec·te re·de
Zelfstandig naamwoord
directe rede v/m
- (taalkunde) een stijlvorm waarbij de gedachte of uitspraak van een derde rechtstreeks door de spreker wordt aangehaald en doorgaans tussen aanhalingstekens wordt geplaatst.
- "Dit is een directe rede.", zei de leraar tegen de klas.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.