delict

Nederlands

Uitspraak

Geluid: delict (hulp, bestand)

Woordafbreking

de·lict

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘strafbaar feit’ voor het eerst aangetroffen in 1503 [1]
[2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	delict	delicten
verkleinwoord	delictje	delictjes

Zelfstandig naamwoord

delict o

(juridisch) een gedraging die bij de wet verboden is zowel de ernstige misdaden als de minder ernstige overtredingen

- Op delicten rust straf.

Synoniemen

strafbaar feit, vergrijp

Hyponiemen

ambtsdelict
belastingdelict
commissiedelict
drugsdelict

drukpersdelict
eigendomsdelict
gewelddelict
geweldsdelict
groepsdelict

persdelict
rechtsdelict
schulddelict
strafdelict
toestandsdelict

velddelict
verkeersdelict
vermogensdelict
wetsdelict
zedendelict

Afgeleide begrippen

delictsomschrijving

Vertalingen

1.

Spaans: delito ^(es) m

Gangbaarheid

Het woord delict staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'delict' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.