correspondentie

Nederlands

Uitspraak

Geluid: correspondentie (hulp, bestand)

Woordafbreking

cor·res·pon·den·tie

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het me Latijn, in de betekenis van ‘briefwisseling’ voor het eerst aangetroffen in 1579 [1]
Naamwoord van handeling van corresponderen met het achtervoegsel -entie [2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	correspondentie	correspondenties
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

correspondentie v

het corresponderen
briefwisseling

- De beroemde schrijver onderhield een uitgebreide correspondentie met zijn collega's.
overeenstemming

- Er was een zo grote correspondentie tussen beide boeken dat je kon spreken van plagiaat.

Hyponiemen

bedrijfscorrespondentie
bouwsteencorrespondentie

e-mailcorrespondentie
handelscorrespondentie

internetcorrespondentie
overheidscorrespondentie

Afgeleide begrippen

correspondentie-universiteit
correspondentieadres

correspondentiekaart
correspondentieonderwijs

correspondentievriend

Vertalingen

1.

Duits: Korrespondenz ^(de) v
Engels: correspondence ^(en)
Frans: correspondance ^(fr)

Italiaans: corrispondenza ^(it) v
Spaans: correspondencia ^(es), carteo ^(es) m

Gangbaarheid

Het woord correspondentie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'correspondentie' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.