copulatie

Nederlands

Uitspraak

Geluid: copulatie (hulp, bestand)

Woordafbreking

co·pu·la·tie

Woordherkomst en -opbouw

Naamwoord van handeling van copuleren met het achtervoegsel -atie [1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	copulatie	copulaties
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

copulatie v [2]

het copuleren
(formeel) (seksualiteit) geslachtsgemeenschap, paring, coïtus
entwijze waarbij de schuin afgesneden ent en stam tegen elkaar worden gelegd

Gangbaarheid

Het woord copulatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'copulatie' herkend door:

91 %	van de Nederlanders;
88 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.