contingentie

• Geluid:  contingentie    (hulp, bestand)

• con·tin·gen·tie

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘toevalligheid’ voor het eerst aangetroffen in 1650 [1]
• afgeleid van het laat-Latijnse contingentia (met het voorvoegsel con-)
• afgeleid van contingent met het achtervoegsel -ie [2]

contingentie v [3]

1. toevalligheid

• logica, contingentiebeginsel

• contingentiebeginsel, contingentietheorie, contingentiethese

• Het woord contingentie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'contingentie' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.