consulent

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • con·su·lent
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘raadgever’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord consulent consulenten
verkleinwoord consulentje consulentjes

Zelfstandig naamwoord

consulent m

  1. (beroep) een deskundige raadgever (mannelijk)
    • De consulent wist hem goed te helpen. 
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1. een deskundige raadgever   

Gangbaarheid
  • Het woord consulent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "consulent" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.