confisqueren
Nederlands
| naamwoord van handeling | |
|---|---|
| zelfstandig | bijvoeglijk |
| confisqueren | confisquerend |
| confiscatie | geconfisqueerd |
| - | confiscabel |
Woordafbreking
- con·fis·que·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verbeurdverklaren’ voor het eerst aangetroffen in 1467 [1]
- afgeleid van het Franse confisquer (met het voorvoegsel con- en met het achtervoegsel -eren) [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| confisqueren |
confisqueerde |
geconfisqueerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
confisqueren
- overgankelijk (juridisch) van staatswege in beslag nemen
- De grove winsten van de drugshandelaar werden geconfisqueerd.
Vertalingen
1. van staatswege in beslag nemen
Gangbaarheid
- Het woord confisqueren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'confisqueren' herkend door:
| 95 % | van de Nederlanders; |
| 89 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.