cogitare

Italiaans

Uitspraak

IPA: /kɔʤiˈtaːrɛ/

Woordafbreking

co·gi·ta·re

Werkwoord

overgankelijk, onovergankelijk: denken, nadenken, overdenken

Latijn

Uitspraak

IPA: /ˌkɔ.gɪ.ˈtaː.rɛ/

Woordafbreking

co·gi·ta·re

stamtijd
infinitief	1e pers. enk. ind. praes. act.	1e pers. enk. ind. perf. act.	supinum
cŏgĭtārĕ	cŏgĭtō	cŏgĭtāvī	cŏgĭtātŭm
eerste vervoeging	volledig

Werkwoord

cŏgĭtārĕ

overgankelijk denken aan, overdenken
onovergankelijk denken, nadenken

Overerving en ontlening

Overerving (op het Roemeens na onder de volkse vorm "coitare")

Catalaans: cuidar
Frans: cuider (verouderd)
Galicisch: coidar
Italiaans: coitare (verouderd)

Ontlening (onder de volkse vorm "coitare")

Albanees: kujtoj

Ontlening (onder de klassieke vorm "cogitare")

Catalaans: cogitar
Engels: cogitate
Frans: cogiter

Italiaans: cogitare
Portugees: cogitar
Spaans: cogitar

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.