bretel

Nederlands
man met bretels
Uitspraak
Woordafbreking
  • bre·tel
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘draagband’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1827 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord bretel bretellen, bretels
verkleinwoord (bretelletje) (bretelletjes)

Zelfstandig naamwoord

bretel v/m

  1. (kleding) elk van de draaglinten die moeten belettten dat de broek of rok afzakt
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord bretel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
89 %van de Nederlanders;
88 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "bretel" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.