beweren
Nederlands
Woordafbreking
- be·we·ren
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘zeggen’ voor het eerst aangetroffen in 1477 [1]
- Oorspronkelijk twee verschillende Middelnederlandse werkwoorden die zijn samengevallen. Het ene werkwoord is bewaren, "bewijzen". Het andere is afgeleid van weren met het voorvoegsel be- [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| beweren |
beweerde |
beweerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
beweren [3]
- overgankelijk iets met stelligheid verklaren zonder enige bewijsgrond
- Wil je dat nu echt beweren?
Vertalingen
1. iets met stelligheid verklaren waarvan het voor anderen niet duidelijk is of het waar is
Gangbaarheid
- Het woord beweren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'beweren' herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.