beril
Nederlands
Woordafbreking
- be·ril
Zelfstandig naamwoord
beril m [2]
- (mineraal) een kleurloos, wit, gelig wit, geelgroen tot groen, roze, blauwig tot groenblauw, rood of goudgeel aluminium-beryllium-silicaat met formule Al2Be3Si6O18, waarvan de heldere soorten (aquamarijn, goudberil, smaragd) als edelgesteenten gelden
- Uit geslepen, heldere stukken beril werden in de middeleeuwen in Italië de eerste brillen gemaakt
Gangbaarheid
- Het woord beril staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'beril' herkend door:
22 % | van de Nederlanders; |
26 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.