belenen

• Geluid:  belenen    (hulp, bestand)

• be·le·nen

• Afgeleid van lenen met het voorvoegsel be-

belenen

1. overgankelijk als onderpand voor een lening gebruiken

1. • Dit stuk antiek kan in een pandjeshuis beleend worden. 

2. overgankelijk (geschiedenis) in het leenstelsel (het feodale stelsel) werd door de leenheer iemand met een leen begiftigd

1. • 17 februari 1404: Notitie dat hertog Willem beleende den heer van Egmond en van IJsselsteyn met alsulk goed, als hij tot dezen dage toe van de graaflijkheid van Holland in leen gehouden heeft. 

• Het woord belenen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'belenen' herkend door: