aufbrechen
Duits
Woordafbreking
- auf·bre·chen
Woordherkomst en -opbouw
- Afleiding van het Duitse werkwoord brechen met het voorvoegsel auf-
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| aufbrechen |
brach auf |
(hat) aufgebrochen |
| onregelmatig | volledig | [1] scheidbaar |
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| aufbrechen |
brach auf |
(ist) aufgebrochen |
| onregelmatig | volledig | [2-3] scheidbaar |
Werkwoord
aufbrechen
- overgankelijk forceren, opbreken, openbreken
- onovergankelijk opbreken, zich openen
- onovergankelijk opstappen, vertrekken, weggaan, zich op weg begeven
Verwante begrippen
- Aufbruch
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.