alinea
Nederlands
Woordafbreking
- ali·nea
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘nieuwe regel’ voor het eerst aangetroffen in 1838 [1]
- uit het Frans [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | alinea | alinea's |
verkleinwoord | alineaatje | alineaatjes |
Zelfstandig naamwoord
alinea v
- (typografie) een onderverdeling van een stuk geschreven tekst, gewoonlijk bestaande uit een paar zinnen een aangegeven door een inspringende regel of voor een regel wit.
- In de laatste alinea staat de conclusie van het betoog.
Vertalingen
1.
Gangbaarheid
- Het woord alinea staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'alinea' herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen. |
Spaans
Werkwoord
vervoeging van |
---|
alinear |
alinea
- derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van alinear
- gebiedende wijs (bevestigend) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van alinear
vervoeging van |
---|
alinearse |
alinea
- derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van alinearse
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.