Adjektiv

Duits
Uitspraak
  • Geluid:  Adjektiv    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈadjɛktiːf/
Woordafbreking
  • Ad·jek·tiv
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Latijnse werkwoord adicere
  • Duits zelfstandig-naamwoord met het voorvoegsel ad-
enkelvoud meervoud
nominatief das Adjektivdie Adjektive
genitief des Adjektivsder Adjektive
datief dem Adjektivden Adjektiven
accusatief das Adjektivdie Adjektive

Zelfstandig naamwoord

Adjektiv, o

  1. bijvoeglijk naamwoord
  1. «Ein Adjektiv kann folgendermaßen Verwendung finden: a) Der schnelle Läufer (attributiv); b) Der Läufer ist schnell (prädikativ); c) Der Mann läuft schnell (adverbial)»
    Een bijvoeglijk naamwoord kan op de volgende manieren gebruikt worden: a) De snelle loper (attributief); b) De loper is snel (predicatief); c) De man loopt snel (adverbiaal)
Afkorting
  • Adjc.
Synoniemen
  • Beiwort
  • Wiewort
Antoniemen
  • Modalwort
  • Präposition
  • Partikel
  • Pronomen
Hyperoniemen
Hyponiemen
  • Adverbialadjektiv
  • Beziehungsadjektiv
  • Bezugsadjektiv
  • Ortsadjektiv
  • Relationsadjektiv
  • Stoffadjektiv
  • Temporaladjektiv
  • Zahladjektiv
  • Zeitadjektiv
  • Zugehörigkeitsadjektiv
Afgeleide begrippen
  • adjektivieren
  • adjektivisch
  • Adjektivphrase
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.