kargo
Breton
Forme de verbe
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | kargo |
Adoucissante | gargo |
Spirante | cʼhargo |
Durcissante | inchangé |
kargo \ˈkarɡo\
- Troisième personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe kargañ/kargiñ.
Dérivés
- adkargo
- diskargo
Anagrammes
Espéranto
Étymologie
- De l’espagnol cargo.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | kargo \'kar.ɡo\ |
kargoj \'kar.ɡoj\ |
Accusatif | kargon \'kar.ɡon\ |
kargojn \'kar.ɡojn\ |
kargo \ˈkar.ɡo\
- Cargaison, fret.
- Tiu listo de eblaj kunrespondeculoj ne estas kompleta: mankas interalie la banko, kiu financis la aĉeton de la ŝipo, kaj la kompanioj, kiuj asekuris la ŝipon kaj la kargon. — (« Piratoj diversaspektaj », article de Monato)
- Cette liste des responsables possibles n’est pas complète : il manque entre autres la banque qui a financé l’achat du bateau et les compagnies qui ont assuré le bateau et la cargaison.
- Tiu listo de eblaj kunrespondeculoj ne estas kompleta: mankas interalie la banko, kiu financis la aĉeton de la ŝipo, kaj la kompanioj, kiuj asekuris la ŝipon kaj la kargon. — (« Piratoj diversaspektaj », article de Monato)
Notes
- Certains espérantophones estiment ce mot superflu et préfèrent son synonyme ŝarĝo.
Synonymes
Voir aussi
- kargo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Tchèque
Étymologie
- De l’espagnol cargo.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | kargo | karga |
Vocatif | kargo | karga |
Accusatif | kargo | karga |
Génitif | karga | karg |
Locatif | kargě ou kargu |
kargech |
Datif | kargu | kargům |
Instrumental | kargem | kargy |
kargo \Prononciation ?\ neutre
- (Navigation) Cargo.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Marine) Cargaison.
Synonymes
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.