butonumi

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de la racine butono (« bouton »), du suffixe -um- (« sens indéterminé ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif butonumisbutonumasbutonumos
Participe actif butonuminta(j,n) butonumanta(j,n) butonumonta(j,n)
Participe passif butonumita(j,n) butonumata(j,n) butonumota(j,n)
Adverbe actif butonuminte butonumante butonumonte
Adverbe passif butonumite butonumate butonumote
Mode Conditionnel Subj. / Impér. Infinitif
Présent butonumusbutonumu butonumi
voir le modèle “eo-conj”

butonumi \bu.to.ˈnu.mi\ transitif    composition UV de racines

  1. Boutonner.

Synonymes

Antonymes

Apparentés étymologiques

Prononciation

  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « butonumi »
  • France (Toulouse) : écouter « butonumi »

Voir aussi

  • Butono sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.