อัศวะ

From Sanskrit अश्व (aśva, “horse”). Compare Pali assa, from which อัสสะ is derived. Cognate with Khmer អស្ (’sâ), អស្ (’sâ).

อัศวะ • (àt-sà-wá)

1. (elegant, chiefly literary or poetic) horse.
   • 1913, กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์, “สรรคที่ ๒๖”, in พระนลคำฉันท์‎, Bangkok: กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์, published 1916, retrieved 2019-06-24:

     คิดองค์พระทรามไวย อรไทยมเหษี พลอัศวะหัสดี ธก็รีบดำรัสเตรียม (kít ong prá saam-wai · ɔɔ-rá-tai má-hěe-sǐi · pon àt-wá hàt-dii · tá gɔ̂ rîip dam-ràt dtriiam)

   • Circa 1832, กรมพระปรมานุชิตชิโนรส, “ตะเลงพ่าย”, in ลิลิตตะเลงพ่าย‎, Bangkok: กรมศิลปากร, published 1962, retrieved 2019-06-24:

     ให้ราชีเชียงแขง ถือทัพแซงซ้ายพล ขี่พลายมงคลชาตรี แซงโยธีอัศวะ สร่ายสุกะเป็นขวา คุมอาชายาตรย้าย (hâi raa-chii chiiang kɛ̌ng · tʉ̌ʉ táp sɛɛng sáai pon · kìi plaai mong-kon chaa-dtrii · sɛɛng yoo-tii àt-sà-wá · sà-ràai sù-gà bpen kwǎa · kum aa-chaa yâat yáai)

   • Circa 19th century, สุนทรภู่, “ตอนที่ ๙ ลักษณวงศ์ครองเมืองมยุรา”, in นิทานคำกลอนสุนทรภู่ เรื่อง ลักษณวงศ์‎, 4th edition, Bangkok: กรมศิลปากร, published 2015, retrieved 2019-06-24:

     รถเพชรรายพื้นวิเชียรรัตน์ เงาจับอัศวะเห็นเป็นสีสังข์ เสด็จนั่งอาสน์ลอยบนบัลลังก์ ประดุจดังองค์อินทร์จอมเทวัญ (rót pét raai pʉ́ʉn wí-chiian rát · ngao jàp àt-sà-wá hěn bpen sǐi sǎng · sà-dèt nâng àat lɔɔi bon ban-lang · bprà-dùt-dang ong in jɔɔm tee-wan)