een

een

1. (archaic and Scotland, Northern England) Alternative form of eyen (“eyes”)
   • Edmund Spenser

     And eke with fatness swollen were his een.

• een in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, G. & C. Merriam, 1913.
• A Dictionary of North East Dialect, Bill Griffiths, 2005, Northumbria University Press, →ISBN

From a contraction of even.

een (not comparable)

1. (dialectal, Northern England) even.

From even (“evening”).

een (plural eens)

1. (poetic or dialectal, Scotland) evening.

• -ene, ENE, Nee, nee, née

From Dutch een, from Middle Dutch een, from Old Dutch ēn, ein, from Proto-Germanic *ainaz, from Proto-Indo-European *óynos.

een

1. (cardinal) one

• nee

• IPA^(key): /ən/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ən

From Middle Dutch een, from Old Dutch ēn, ein, from Proto-Germanic *ainaz, from Proto-Indo-European *óynos. Compare German ein, Low German en, ein, West Frisian ien, English one.

een (contracted form 'n)

1. (indefinite) Placed before a singular noun, indicating a general case of a person or thing: a, an. Compare with de and het.

• IPA^(key): /eːn/
• (Belgium) IPA^(key): [eːn]

• audio (Belgium)

  (file)

• (Netherlands) IPA^(key): [eɪ̯n]

• audio (Netherlands)

  (file)

• Rhymes: -eːn

een

1. (cardinal) one

• één

• When it is unclear from the context whether een is the number or the indefinite article, the former is written with acute accents: één. In all other cases it is written without. For example, een van die is 'one of those'. But een appel can mean both 'one apple' and 'an apple', so if the former is intended one would write één appel.

Examples

• Een hoed: a hat; een oor; an ear.
• Eén voor allen, allen voor één: one for all, all for one. (The motto of The Three Musketeers.)

• ene, nee

• (numeral: one): een, ein, ain, ien

een m (indefinite article)

1. (Stellingwerfs) a, an

een n (indefinite article)

1. (Stellingwerfs) a, an

een

1. (Sallands) one (1)

een

1. Genitive singular form of ee.

• nee

• (in other dialects, including Low Prussian) en
• (in some dialects) ein
• (for others, see en)

een m or n

1. (in some dialects, including Low Prussian) Alternative spelling of en : a, an

een

1. (in some dialects) Alternative spelling of en : one (1)

From Old High German ein, from Proto-Germanic *ainaz, from Proto-Indo-European *óynos.

• IPA^(key): /eːn/

een

1. (cardinal) one

• Online Hunsrik Dictionary

• IPA^(key): /eːn/
  • Rhymes: -eːn

een

1. (indefinite) one

From Old Dutch ēn, ein, from Proto-Germanic *ainaz, from Proto-Indo-European *óynos.

• IPA^(key): /eɛ̯n/

êen

1. a (indefinite article)
2. a certain (before people's names)

This article needs an inflection-table template.

• Dutch: een, 'n (/ən/)

êen

1. one

This numeral needs an inflection-table template.

• Dutch: een (/eːn/)
• Limburgish: ein

êen

1. one, someone, a certain person

   Synonym: iemen

2. something
3. one (indefinite)

   Synonym: men

This pronoun needs an inflection-table template.

• “een (I)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• “een (II)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• “een (III)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• “een (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, 1929
• “een (II)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, 1929
• “een (III)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, 1929

From Old Frisian ēn.

een (m.) (f. or n. ian)

1. (Föhr-Amrum) one

• aan (masculine)

From Old Frisian ēn. Compare with West Frisian ien.

IPA^(key): /eːn/

een f or n

1. (cardinal) one

een

1. plural of ee

een

1. (Doric, cardinal) one

• ane
• yin