durmaq

Azerbaijani
Other scripts
Cyrillic дурмаг
Roman durmaq
Perso-Arabic دورماق‎

Etymology

From Proto-Turkic *dur- (“to stand”) [1] Cognate with Turkish durmak, Turkmen durmak, Crimean Tatar turmak, Uzbek turmoq, Uyghur تۇرماق‎ (turmaq), Kazakh тұру (turw), Tatar turu, Chuvash тӑр (tăr).

Pronunciation
  • IPA(key): [durˈmɑχ]
  • Hyphenation: dur‧maq

Verb

durmaq

  1. (intransitive) to stand
    • 1937, Yusif Vəzir Çəmənzəminli, Vasvası; reprinted as Tоfiq Hüsеynоğlu, Məryəm Aхundоva, editor, Yusif Vəzir Çəmənzəminli. Əsərləri. Üç cilddə. Birinci cild, volume I, Baku: AVRASİYA PRЕSS, 2005, page 329:
      Yanı uşaqlı bir rus qadını durmuşdu.
      A Russian woman with children was standing next to him.
    Bütün günü ayaq üstə durmuşam, çox yorğunam ― I've been standing up all day, I'm very tired.
    Növbədə durmaq ― To stand in the queue
    Synonym: dayanmaq
  2. (intransitive) to stand up, get up
    Səhər tezdən durmaq. ― To get up early in the morning.
    Avtobusa minəndə cavanlar durub mənə yer verirlər, deyəsən qocalmışam.
    When I get onto the bus, young people stand up and give up their seats to me, it seems I've become old.
    Synonym: qalxmaq
  3. (intransitive) to stop, halt
    • 1959, Anar, Hekayə‎[]:
      Trolleybus gəlib dayanacağında durdu.
      The trolley bus arrived to the stop and halted'.
    Synonym: dayanmaq
  4. (intransitive) to wait
  5. (intransitive) to be still
    • 1910, Yusif Vəzir Cəmənzəminli, Vasvası; reprinted as Tоfiq Hüsеynоğlu, Məryəm Aхundоva, editor, Yusif Vəzir Çəmənzəminli. Əsərləri. Üç cilddə. Birinci cild, volume I, Baku: AVRASİYA PRЕSS, 2005, page 96:
      Ağacların budaqları darvazanın tağının üzərindən sallanaraq sakit durmuşdu.
      The branches of the tree were hanging over the gate arch and being still.
    Synonym: tərpənməmək
  6. (intransitive, vulgar) to become erect

Conjugation
Conjugation of durmaq
positive
subject non-past participle duran
subject past participle durmuş
non-subject participle with undefined agent durduq
with defined agent (mənim +) durduğum (sənin +) durduğun (gen. agent +) durduğu (bizim +) durduğumuz (sizin +) durduğunuz (gen. agent +) durduğu or durduqları
converb durub
infinitive durmaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple dururam durursan durur dururuq durursunuz dururlar
perfect durmuşam durmuşsan durmuşdur durmuşuq durmuşsunuz durmuşdurlar
past simple durdum durdun durdu durduq durdunuz durdular
continuous dururdum dururdun dururdu dururduq dururdunuz dururdular
perfect durmuşdum durmuşdun durmuşdu durmuşduq durmuşdunuz durmuşdular
future definite duracağam duracaqsan duracaqdır duracağıq duracaqsınız duracaqdırlar
indefinite duraram durarsan durar durarıq durarsınız durarlar
future-in-the-past definite duracaqdım duracaqdın duracaqdı duracaqdıq duracaqdınız duracaqdılar
indefinite durardım durardın durardı durardıq durardınız durardılar
conditional present dursam dursan dursa dursaq dursanız dursalar
past dursaydım dursaydın dursaydı dursaydıq dursaydınız dursaydılar
subjunctive duram durasan dura duraq durasınız duralar
hortative durasıyam durasısan durasıdır durasıyıq durasısınız durasıdırlar
obligational present durmalıyam durmalısan durmalıdır durmalıyıq durmalısınız durmalıdırlar
past durmalıydım durmalıydın durmalıydı durmalıydıq durmalıydınız durmalıydılar
imperative durum dur dursun duraq durun dursunlar
negative
subject non-past participle durmayan
subject past participle durmamış
non-subject participle with undefined agent durmadıq
with defined agent (mənim +) durmadığım (sənin +) durmadığın (gen. agent +) durmadığı (bizim +) durmadığımız (sizin +) durmadığınız (gen. agent +) durmadığı or durmadıqları
converb durmayıb
infinitive durmamaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple durmuram durmursan durmur durmuruq durmursunuz durmurlar
perfect durmamışam durmamışsan durmamışdır durmamışıq durmamışsınız durmamışdırlar
past simple durmadım durmadın durmadı durmadıq durmadınız durmadılar
continuous durmurdum durmurdun durmurdu durmurduq durmurdunuz durmurdular
perfect durmamışdım durmamışdın durmamışdı durmamışdıq durmamışdınız durmamışdılar
future definite durmayacağam durmayacaqsan durmayacaqdır durmayacağıq durmayacaqsınız durmayacaqdırlar
indefinite durmaram durmarsan durmaz durmarıq durmarsınız durmazlar
future-in-the-past definite durmayacaqdım durmayacaqdın durmayacaqdı durmayacaqdıq durmayacaqdınız durmayacaqdılar
indefinite durmazdım durmazdın durmazdı durmazdıq durmazdınız durmazdılar
conditional present durmasam durmasan durmasa durmasaq durmasanız durmasalar
past durmasaydım durmasaydın durmasaydı durmasaydıq durmasaydınız durmasaydılar
subjunctive durmayam durmayasan durmaya durmayaq durmayasınız durmayalar
hortative durmayasıyam durmayasısan durmayasıdır durmayasıyıq durmayasısınız durmayasıdırlar
obligational present durmamalıyam durmamalısan durmamalıdır durmamalıyıq durmamalısınız durmamalıdırlar
past durmamalıydım durmamalıydın durmamalıydı durmamalıydıq durmamalıydınız durmamalıydılar
imperative durmayım durma durmasın durmayaq durmayın durmasınlar

Derived terms
  • duruş (“stance”)
  • durğun (“still, tranquil”)
  • durum (“standing point”)

References
  1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*dur-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.