ambulo

Latin

Etymology

From ambi- + *alō (to wander), from Proto-Indo-European *h₂el- (to wander). Cognate with Ancient Greek ἄλη (álē, wandering), ἀλύω (alúō, to wander in mind, to roam). See alucinor.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈam.bu.loː/, [ˈam.bʊ.ɫoː]
  • (file)

Verb

ambulō (present infinitive ambulāre, perfect active ambulāvī, supine ambulātum); first conjugation

  1. I traverse, travel.
  2. I walk.

Inflection

   Conjugation of ambulo (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present ambulō ambulās ambulat ambulāmus ambulātis ambulant
imperfect ambulābam ambulābās ambulābat ambulābāmus ambulābātis ambulābant
future ambulābō ambulābis ambulābit ambulābimus ambulābitis ambulābunt
perfect ambulāvī ambulāvistī, ambulāsti1 ambulāvit ambulāvimus ambulāvistis, ambulāstis1 ambulāvērunt, ambulāvēre
pluperfect ambulāveram ambulāverās ambulāverat ambulāverāmus ambulāverātis ambulāverant
future perfect ambulāverō ambulāveris ambulāverit ambulāverimus ambulāveritis ambulāverint
passive present ambulor ambulāris, ambulāre ambulātur ambulāmur ambulāminī ambulantur
imperfect ambulābar ambulābāris, ambulābāre ambulābātur ambulābāmur ambulābāminī ambulābantur
future ambulābor ambulāberis, ambulābere ambulābitur ambulābimur ambulābiminī ambulābuntur
perfect ambulātus + present active indicative of sum
pluperfect ambulātus + imperfect active indicative of sum
future perfect ambulātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present ambulem ambulēs ambulet ambulēmus ambulētis ambulent
imperfect ambulārem ambulārēs ambulāret ambulārēmus ambulārētis ambulārent
perfect ambulāverim ambulāverīs ambulāverit ambulāverimus ambulāveritis ambulāverint
pluperfect ambulāvissem, ambulāssem1 ambulāvissēs, ambulāsses1 ambulāvisset, ambulāsset1 ambulāvissēmus, ambulāssemus1 ambulāvissētis, ambulāssetis1 ambulāvissent, ambulāssent1
passive present ambuler ambulēris, ambulēre ambulētur ambulēmur ambulēminī ambulentur
imperfect ambulārer ambulārēris, ambulārēre ambulārētur ambulārēmur ambulārēminī ambulārentur
perfect ambulātus + present active subjunctive of sum
pluperfect ambulātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present ambulā ambulāte
future ambulātō ambulātō ambulātōte ambulantō
passive present ambulāre ambulāminī
future ambulātor ambulātor ambulantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives ambulāre ambulāvisse, ambulāsse1 ambulātūrus esse ambulārī ambulātus esse ambulātum īrī
participles ambulāns ambulātūrus ambulātus ambulandus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
ambulāre ambulandī ambulandō ambulandum ambulātum ambulātū

1At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.

Synonyms

Derived terms

Descendants

Possibly through a Vulgar Latin *amnāre < *amlāre:

  • Portuguese: andar
  • Sicilian: annari (in part)
  • Spanish: andar
  • Venetian: ndar (in part)

Possibly through a Vulgar Latin *alāre < *amlāre:

  • Franco-Provençal: alar (in part)
  • French: aller (in part)
  • Friulian: (in part)

References



Maay

Noun

ambulo

  1. sorghum

Spanish

Verb

ambulo

  1. First-person singular (yo) present indicative form of ambular.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.