zięć

zięć (Polnisch)

Substantiv, m

Singular Plural
Nominativ zięć zięciowie
Genitiv zięcia zięciów
Dativ zięciowi zięciom
Akkusativ zięcia zięciów
Instrumental zięciem zięciami
Lokativ zięciu zięciach
Vokativ zięciu zięciowie

Worttrennung:

zięć, Plural: zię·cio·wie

Aussprache:

IPA: [ʑɛɲt͡ɕ], Plural: [ʑɛɲˈt͡ɕɔvʲɛ]
Hörbeispiele:  zięć (Info), Plural:
Reime: -ɛɲt͡ɕ

Bedeutungen:

[1] Ehemann der Tochter: Schwiegersohn

Herkunft:

seit dem 14. Jahrhundert bezeugtes Erbwort aus dem urslawischen *zętь und besaß im Altpolnischen noch zusätzlich die Bedeutung „der Schwager“; etymologisch verwandt mit znać  pl „kennen“ und bedeutete somit ursprünglich „Bekannter“; gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit tschechisch zeť  cs (alttschechisch zěť  cs), slowakisch zať  sk, russisch зять (zjat’)  ru, weißrussisch зяць (zjac’)  be, ukrainisch зять (zjat’)  uk, slowenisch zet  sl, serbokroatisch зет (zet)  sh und bulgarisch зет (zet)  bg sowie ferner mit litauisch žentas  lt, lettisch znuots  lv und altgriechisch γνωτός (gnōtos)  grc[1][2]

Weibliche Wortformen:

[1] synowa

Oberbegriffe:

[1] powinowaty
[1] mąż

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „zięć
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „zięć
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „zięć
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „zi%EA%E6

Quellen:

  1. Izabela Malmor: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. ParkEdukacja – Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa – Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-262-0146-2, Seite 440
  2. Vasmer's Etymological Dictionary: „зять
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.