zakonnica

zakonnica (Polnisch)

Substantiv, f

Singular Plural
Nominativ zakonnica zakonnice
Genitiv zakonnicy zakonnic
Dativ zakonnicy zakonnicom
Akkusativ zakonnicę zakonnice
Instrumental zakonnicą zakonnicami
Lokativ zakonnicy zakonnicach
Vokativ zakonnico zakonnice

Worttrennung:

, Plural:

Aussprache:

IPA: [zakɔnˈɲit͡sa], Plural: [zakɔnˈɲit͡sɛ]
Hörbeispiele:  zakonnica (Info)

Bedeutungen:

[1] Ordensschwester, Nonne[1]

Synonyme:

[1] mniszka, siostra

Gegenwörter:

[1] zakonnik, mnich, brat

Oberbegriffe:

[1] zakon

Beispiele:

[1] „Wtem bocznemi drzwiami, które łączyły kapliczkę z korytarzem szpitalnym, weszła zakonnica,…“[1]
Plötzlich trat durch die Seitentür, die die Kapelle mit dem Korridor des Krankenhauses verband, eine Nonne herein,…“

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] zakonnicy bosi, zakonnicy trzewiczkowi

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „zakonnica
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „zakonnica
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „zakonnica
[1] Słownik Ortograficzny – PWN: „Polnisch (Adjektiv) Formatvorlage Polnisch (Adjektiv)

Quellen:

  1. Wikisource-Quellentext „Martwa natura, Maria Konopnicka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.