auscultare
auscultāre (Latein)
Verb
Zeitform | Person | Wortform |
---|---|---|
Präsens | 1. Person Singular | auscultō |
2. Person Singular | auscultās | |
3. Person Singular | auscultat | |
1. Person Plural | auscultāmus | |
2. Person Plural | auscultātis | |
3. Person Plural | auscultant | |
Perfekt | 1. Person Singular | auscultāvī |
Imperfekt | 1. Person Singular | auscultābam |
Futur | 1. Person Singular | auscultābō |
PPP | auscultātus | |
Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | auscultem |
Imperativ | Singular | auscultā |
Plural | auscultāte | |
Alle weiteren Formen: Flexion:auscultare |
Worttrennung:
- aus·cul·ta·re
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] transitiv: sein Gehör zu etwas hinwenden: mit Aufmerksamkeit zuhören, eifrig zuhören, aufmerksam anhören
- [2] transitiv: etwas heimlich hören: horchen, lauschen, erhorchen, erlauschen
- [3] intransitiv mit Dativ: übertragen: auf jemanden hören, Folge leisten, gehorchen
Herkunft:
- etymologisch verwandt mit dem Substantiv auris → la[1][2]
Sinnverwandte Wörter:
- [1] audire
- [2] subauscultare
- [3] obtemperare, obsequi
Beispiele:
- [1] „iam ille hic deludetur probe,
Siquidem vos voltis auscultando operam dare.“[3] - [1] „Mihi ad enarrandum hoc argumentum est comitas,
Si ad auscultandum vostra erit benignitas.
Qui autem auscultare nolet, exsurgat foras,
ut sit ubi sedeat ille qui auscultare volt.“[4] - [1] „Ausculto atque animum advorto sedulo.“[5]
- [1] „Ausculta ergo, ut scias:“[6]
- [1] „Homines qui gestant quique auscultant crimina,“[7]
- [1] „Non hercle otiumst
nunc mi auscultandi.“[8] - [1] „Quid est?
Quid lacrumas? AE. Pater, obsecro, ausculta.“[9] - [1] „dixerit hic aliquis qui tu istaec ianua nosti,
cui numquam domini limine abesse licet
nec populum auscultare, sed hic suffixa tigillo
tantum operire soles aut aperire domum.“[10] - [1] „‚Iamdudum ausculto et cupiens tibi dicere servus
pauca reformido‘.“[11] - [1] „Nec dubito, quin multum conferant rudibus adhuc et extrinsecus auscultantibus.“[12]
- [2] „sed eccos video incedere
Patrem sodalis et magistrum: hinc auscultabo quam rem agant.“[13] - [2] „Omnia ego istaec auscultavi ab ostio: omnem rem scio.“[14]
- [2] „Hinc auscultemus quid agat.“[15]
- [2] „Ad fores auscultate atque adseruate aedis,“[16]
- [3] „Omnes parentes, Libane, liberis suis,
Qui mihi auscultabunt, facient obsequentiam:“[17] - [3] „Tu condicionem hanc accipe, ausculta mihi,
atque eam desponde mihi!“[18] - [3] „Age nunc vincito me, auscultato filio.“[19]
- [3] „Si recte facias, Phaedrome, auscultes mihi
Atque istam exturbes ex animo aegritudinem.“[20] - [3] „vin tu huic seni auscultare?“[21]
- [3] „Mi ausculta, nate, pueros cremari iube“[22]
- [3] „cui iussus siet, auscultet.“[23]
- [3] „mihi ausculta: vide ne tibi desis;“[24]
Wortbildungen:
- auscultatio, auscultator, auscultatus, subauscultare
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „ausculto“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 741
- [1, 3] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 59
- [*] dict.cc Latein-Deutsch, Stichwort: „auscultare“
- [*] Suchergebnisse in der lateinischen Wikipedia für „auscultare“, Suchergebnisse in der lateinischen Wikipedia für „auscultant“
Quellen:
- Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „ausculto“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 741
- Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 59
- Titus Maccius Plautus, Amphitruo, 1005–1006
- Titus Maccius Plautus, Miles gloriosus, 79–82
- Titus Maccius Plautus, Stichus, 546
- Titus Maccius Plautus, Persa, 701
- Titus Maccius Plautus, Pseudolus, 427
- Publius Terentius Afer, Adelphoe, 678–679
- Publius Terentius Afer, Adelphoe, 419–420
- Gaius Valerius Catullus, Carmina, 67,37–40
- Quintus Horatius Flaccus, Saturae, 2,7,1–2
- Lucius Aennaeus Seneca, Epistulae morales, 33,6
- Titus Maccius Plautus, Bacchides, 403–404
- Titus Maccius Plautus, Mercator, 477
- Titus Maccius Plautus, Curculio, 279
- Titus Maccius Plautus, Truculentus, 95
- Titus Maccius Plautus, Asinaria, 64–65
- Titus Maccius Plautus, Aulularia, 237–238
- Titus Maccius Plautus, Bacchides, 855
- Titus Maccius Plautus, Curculio, 223–224
- Publius Terentius Afer, Adelphoe, 906
- Quintus Ennius, Tragoediarum fragmenta, 247
- Marcus Porcius Cato, De agri cultura, 5,3
- Marcus Tullius Cicero, Pro Sexto Roscio, 104
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.