aboriri
aboriri (Latein)
Verb, Deponens
Zeitform | Person | Wortform |
---|---|---|
Präsens | 1. Person Singular | aborior |
2. Person Singular | aborīris | |
3. Person Singular | aborītur | |
1. Person Plural | aborīmur | |
2. Person Plural | aborīminī | |
3. Person Plural | aboriuntur | |
Perfekt | 1. Person Singular | abortus sum aborsus sum |
Imperfekt | 1. Person Singular | aboriēbar |
Futur | 1. Person Singular | aboriar |
PPP | — | |
Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | aboriar |
Imperativ | Singular | aborīre |
Plural | aborīminī | |
Alle weiteren Formen: Flexion:aboriri |
Nebenformen:
Worttrennung:
- ab·o·ri·ri
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] intransitiv: vergehen, untergehen; versagen
- [2] intransitiv, Medizin: von der Leibesfrucht: abgehen
- [3] intransitiv, Medizin: eine Fehlgeburt haben, abortieren
Herkunft:
Synonyme:
Gegenwörter:
- [1] oriri
Beispiele:
- [1] „idem hic Di[e]s pater dicitur infimus, qui est coniunctus terrae, ubi omnia oriuntur † vi † aboriuntur; quorum quod finis ortum, Orcus dictus.“[2]
- [1] „verum ubi vementi magis est commota metu mens,
consentire animam totam per membra videmus
sudoresque ita palloremque existere toto
corpore et infringi linguam vocemque aboriri,
caligare oculos, sonere auris, succidere artus,“[3] - [2] „Sic enim, quod a vobis scilicet abest, pleraeque istae prodigiosae mulieres fontem illum sanctissimum corporis, generis humani educatorem, arefacere et extinguere cum periculo quoque aversi corruptique lactis laborant, tamquam pulcritudinis sibi insignia devenustet, quod quidem faciunt eadem vecordia, qua quibusdam commenticiis fraudibus nituntur, ut fetus quoque ipsi in corpore suo concepti aboriantur, ne aequor illud ventris inrugetur ac de gravitate oneris et labore partus fatiscat.“[4]
- [3] „implentur uno coitu, qui et geminatur propter facilitatem aboriendi.“[5]
- [3] „Varro Gallo vel Fundanio, de admirandis rebus: ‚vinum, quod ibi natum sit in quodam loco, si praegnans biberit, fieri ut aboriatur‘.“[6]
Wortbildungen:
Übersetzungen
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „aborior“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 24
- [1, 3] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aborior“
- [1, 3] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 3
Quellen:
- Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „aborior“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 24
- Marcus Terentius Varro, De lingua latina, 5,66
- Titus Lucretius Carus, De rerum natura, 3,152–155
- Aulus Gellius, Noctes Atticae, 12,1,8
- Gaius Plinius Secundus, Naturalis historia, 8,205
- Nonius Marcellus, De compendiosa doctrina, 2,71
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.