Yves Robert

Yves Robert (Saumur, 19 juni 1920 - Parijs, 10 mei 2002) was een Frans acteur, filmregisseur, scenarist en filmproducent.

Yves Robert
Yves Robert (1979)
GeborenSaumur, 19 juni 1920
OverledenParijs, 10 mei 2002
Geboorteland Frankrijk
Jaren actief1949-2001
Beroepregisseur, producent, acteur, scenarioschrijver
Genrekomedie, drama
Onderscheidingen
Prix Jean Vigo1962
Zilveren Beer1973
Cannes Film Festival1986
(en) IMDb-profiel
Moviemeter-profiel
Portaal    Film

Hij draaide 21 films, hoofdzakelijk komedies. Hij schreef praktisch altijd mee aan het scenario van zijn films en produceerde ze meestal ook zelf.

Zijn werk ademt humor, levenslust, zin voor vriendschap en een diepe menselijkheid uit.

Biografie

Afkomst en debuut

Yves Robert werd geboren in Saumur maar groeide gedeeltelijk op in Pouancé . Hij hield er zijn liefde voor de natuur en het platteland aan over zoals die tot uiting kwam in onder meer Ni vu... Ni connu..., Alexandre le bienheureux en het Marcel Pagnol-tweeluik La gloire de mon père / Le Château de ma mère.

Hij maakte zijn debuut in Lyon in 1942. Hij deed ervaring en discipline op in het mimetheater en in het cabaret. Daarna trok hij naar Parijs waar hij verscheidene toneelstukken hielp vormgeven, zoals Colombe (Jean Anouilh, 1951) en La tête des autres (Marcel Aymé, 1952). Hij speelde ook weer cabaret. In 1949 behaalde hij de prijs voor de beste toneelacteur. Geholpen door zijn sympathiek voorkomen kwam hij in de filmwereld terecht. Marcel Carné gaf hem zijn eerste belangrijke rol in Juliette ou la Clé des songes (1950).

Filmregisseur

Yves Robert voelde zich ook vroeg aangetrokken tot de filmregie. Eerste realiseerde hij enkele kortfilms. In 1954 volgde zijn eerste langspeelfilm, de komedie Les Hommes ne pensent qu'à ça met een prille Louis de Funès in een hoofdrol. Hij ontpopte zich vlug tot een van de specialisten van het komische genre via een aantal pretentieloze werken zoals Ni vu... Ni connu... (1958) (opnieuw met de Funès in de hoofdrol) en La Famille Fenouillard (1960).

Doorbraak met La Guerre des boutons

In 1961 besloot hij de bekende roman van Louis Pergaud te bewerken tot een film : La Guerre des boutons, een komedie over de strijd tussen twee rivaliserende bendes kinderen, werd fel gesmaakt door het publiek en groeide uit tot een van de grootste naoorlogse successen in Frankrijk. De prent behaalde de Prix Jean Vigo in 1962.

Jaren zeventig: topperiode als acteur

De jaren zeventig werden een topdecennium voor de acteur Robert. Hij werkte toen meermaals samen met Claude Berri, Claude Lelouch en Pierre Richard. In de jaren tachtig meermaals met onder meer Claude Sautet en Gérard Mordillat. Wellicht was zijn vertolking van de vaderfiguur van 'slechte zoon' Patrick Dewaere in Un mauvais fils de meest beklijvende en ingehouden acteerprestatie die hij ooit op het grote scherm leverde, en dat in een register, het drama, dat hij slechts zelden betrad.

Verdere carrière als filmregisseur met Pagnol-tweeluik als groot succes

Zijn tragikomedie Salut l'artiste (1973) gaat door voor de beste beschrijving van de vernederingen die een acteur kan ondergaan in de wereld van het schouwspel. Dankzij Le Grand Blond avec une chaussure noire (1972) et Un éléphant ça trompe énormément (1976) brak hij ook internationaal door. Logisch dat er voor beide films een vervolg werd gedraaid. Le Retour du grand blond (1974) en Nous irons tous au paradis (1977) die genomineerd werd voor de César voor beste film.

Het tweeluik La gloire de mon père en Le Château de ma mère (1990), was gebaseerd op de gelijknamige werken van Marcel Pagnol en betekende zijn grootste commercieel succes sinds La Guerre des boutons.

Toneel

In de jaren vijftig en zestig was Robert ook heel bedrijvig in de wereld van het theater, zowel als regisseur als acteur.

Privéleven
Graf van Yves Robert op Cimetière du Montparnasse

Yves Robert had twee kinderen uit zijn eerste huwelijk, Anne Robert en acteur en filmregisseur Jean-Denis Robert. Vanaf 1948 leefde hij enkele jaren samen met de actrice Rosy Varte. In 1956 ontmoette hij actrice Danièle Delorme. Ze huwden en ze stichtten samen het productiehuis La Guéville. In 2002 werd hij geveld door een hersenbloeding. Hij overleed op 81-jarige leeftijd in Parijs waar hij rust op het cimetière du Montparnasse.

Filmografie

Filmregisseur

Korte films
  • 1951 : Les Bonnes Manières
  • 1951 : Fernand cherche du boulot

Langspeelfilms

Televisie
  • 1986: L'Été 36 (twee episodes voor France 2)

Acteur (selectie)

Prijzen
  • 1962 : La Guerre des boutons : Prix Jean-Vigo

Bibliografie
  • Yves Robert. Un homme de joie. Dialogue avec Jérôme Tonnerre, Paris, Flammarion, 1996.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.