Wolfhezerheide
De Wolfhezerheide, is een bos- en heidegebied ten zuiden van de Nederlandse plaats Wolfheze, het is sinds 1939 eigendom van Natuurmonumenten. Op de heide leven zes van de zeven in Nederland voorkomende reptielsoorten.
Wolfhezerheide
| ||
| Natuurgebied | ||
  | ||
| Situering | ||
| Land |  | |
| Coördinaten | 51° 59′ NB, 5° 47′ OL | |
| Dichtstbijzijnde plaats | Wolfheze | |
| Informatie | ||
| Oppervlakte | 2,64 km² | |
| Beheer | Natuurmonumenten (sinds 1939) | |
| Foto's | ||
 | ||
De Wodanseiken bij de Wolfhezerbeek op het schilderij Wolfhezen, geschilderd door Johannes Warnardus Bilders | ||
Het totale natuurgebied is tegenwoordig 264 hectare groot en bestaat behalve uit de heide van Laag Wolfheze en de Doorwerthseheide uit het Wolfhezerbos met een gemengde boomgroei.
Het natuurgebied is ook cultuurhistorisch en archeologisch van belang. In de zandgrond bevinden zich de resten van het vroegere dorp Laag- of Oud-Wolfheze. Er zijn enkele monumentale prehistorische grafheuvels, een middeleeuwse landweer en de sporen van een Hessenweg aanwezig. Bij de Wolfhezerbeek die hier ontspringt en samen met de Heelsumse Beek water uit het heidegebied afvoert naar de Nederrijn staan enkele zeer oude eiken. Deze werden in de 19e eeuw door schilder Johannes Warnardus Bilders Wodanseiken genoemd en zijn in die tijd door verschillende kunstenaars geschilderd.
Ten noordwesten van de Wolfhezerheide ligt de Rijksweg 50. Ter hoogte van verzorgingsplaats Kabeljauw is in 2011 een ecoduct over de rijksweg gereed gekomen dat de naam Wolfhezerheide draagt, ernaast is een aparte wandelvoorziening over de snelweg gebouwd. Door het natuurgebied is door heide en bos en langs de beek een met blauwe pijlen gemarkeerde 4,5 km lange wandeling uitgezet.
Aan de zuidzijde wordt het gebied door de provinciale weg 225 afgescheiden van de Cardanusbossen.
| Bronnen, noten en/of referenties |