Winterharde begonia
De winterharde begonia (Begonia grandis) is een bladverliezende vaste plant in de begoniafamilie Begoniaceae.[1][2] Begonia grandis is een kruidachtige plant met alternatieve, eenvoudige bladeren op gebogen stengels. De onderzijde van de bladeren zijn roodachtig, de onopvallende bloemen zijn roze of wit. Zoals de algemene naam "winterharde begonia" impliceert, is deze plant winterhard in sommige gematigde streken omdat deze begonia afkomstig is uit de koele bossen in gematigde gebieden van China en Japan.
| Begonia grandis | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| Soort | ||||||||||||||||||
| Begonia grandis | ||||||||||||||||||
Afbeeldingen Begonia grandis op  | ||||||||||||||||||
Begonia grandis op  | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
Begonia grandis kan goed overwinteren in de hardheidszone 9a in bijvoorbeeld het zuidwesten van Japan als knolvormige wortels of knolletjes (knolletjes worden gevormd in de oksels). Bovengrondse delen van deze plant sterven uiteindelijk als de temperatuur daalt. Begonia grandis wordt echter over het algemeen als winterhard beschouwd voor de zones 6-7. [2] [3] In Nederland is Begonia grandis de enige begonia die winterhard is en de soort groeit al meer dan 10 jaar in de Hortus botanicus Leiden, in de Botanische Tuinen Universiteit Utrecht en in de Zuidas. De begonia is niet giftig en koks gebruiken de bloemen net zoals andere bloemen van de begoniafamilie als een decoratie op gerechten.
Bronnen, noten en/of referenties
|