Willem Hubert Pijls

Willem Hubert Pijls werd in Maastricht geboren op 28 februari 1819 als zoon van Jan Antoon Pijls, koopman te Maastricht, en Antoinetta Voncken. Zijn inschrijving in het geboorteregister vond eerst plaats op 6 juli 1820, omdat de vader op zakenreis was. Willem Hubert Pijls huwde op 4 augustus 1845 Helene Adrienne Maurissen, geboren op 25 maart 1816, overleden op 6 januari 1864. Zij was de dochter van Adrianus Michael Maurissen, koopman te Wijck-Maastricht, en Anna Catharina Oda Coenegracht.

Pijls, die zijn naam consequent als 'Pyls' schreef (spreek uit: Piels), studeerde aan het college Beauregard te Luik en het Koninklijk Atheneum te Maastricht. Op 23-jarige leeftijd zette hij de zeepziederij van zijn overleden vader voort (1842). Hij vergaarde een fortuin met zijn bedrijf en met aandelen in Duitse spoorwegmaatschappijen en ging vervolgens in de plaatselijke politiek. Hij was raadslid (1851-1899), wethouder van financiën (1867-1873) en burgemeester (1861-1867, 1873-1900). Daarnaast vervulde hij tal van belangrijke bestuurlijke en maatschappelijke ambten en domineerde met zijn liberaal-katholieke politiek het bestuur van Maastricht in de tweede helft van de negentiende eeuw. Dat bracht hem in conflict met de ondernemer-politicus Petrus Regout, die conservatief-katholiek was. Evenzeer een self-made man, strookten zijn politieke en ook zakelijke inzichten zelden met die van zijn tegenstander. Het conflict zou een aantal jaren bitter worden uitgevochten in de plaatselijke pers: Le Courrier de la Meuse, Journal du Limbourg, van 1851 tot 1871 de spreekbuis van Pyls, en L'Ami du Limbourg, van 1864 tot 1877 de vertolker van Regouts inzichten.

Tijdens zijn wethouderschap saneerde Pyls de gemeentefinanciën door een verhoging van de accijnzen. Onder zijn bewind kwam na de opheffing van de vestingstatus (1867) omstreeks 1888 ook de eerste stadsuitleg tot stand: de aanleg van het Maastrichtse Villapark, met als intentie de rijkere Maastrichtse burgers binnen de gemeente te houden.[1]