Wet van 24 februari 1978 betreffende de arbeidsovereenkomst voor betaalde sportbeoefenaars

De Wet van 24 februari 1978 betreffende de arbeidsovereenkomst voor betaalde sportbeoefenaars, in de voetbalwereld vaak de wet van '78 genoemd, is een Belgische wet, die betaalde sportbeoefenaars de mogelijkheid geeft voortijdig en eenzijdig een contract van bepaalde duur (maximum 5 jaar) te verbreken, mits ze een vergoeding betalen aan de opgezegde club. Die vergoeding is gelijk aan het loon dat ze nog zouden verdienen tussen het ogenblik van de verbreking en het normale einde van het contract.

Wet van '78
CiteertitelWet van '78
TitelWet van 24 februari 1978 betreffende de arbeidsovereenkomst voor betaalde sportbeoefenaars
Soort regelingWet
Toepassingsgebied België
RechtsgebiedJustitie
StatusIn werking
Goedkeuring en inwerkingtreding
Aangenomen doorKamer van volksvertegenwoordigers op 23 oktober 1975; Senaat op 16 februari 1978
Ondertekend op24 februari 1978 door koning Boudewijn
Gepubliceerd op9 maart 1978
Gepubliceerd inBelgisch Staatsblad
In werking getreden op1 januari 1984
Geschiedenis
WijzigingenExterne lijst
Lees online
Wet van '78
Portaal    Mens & maatschappij

Beperkte mogelijkheden voor profvoetballers

Het inroepen van de wet van ’78 zou kwalijke gevolgen kunnen hebben voor het transfersysteem dat het voetbalwezen typeert. FIFA bestraft dan ook zowel de spelers die hun contract voortijdig verbreken als de contracterende club. De speler moet mogelijks een schadevergoeding betalen en kan een speelverbod opgelegd krijgen. De contracterende club kan zelfs tegen een transferverbod aanlopen. Indien een speler zijn contract bij een Belgische club verbreekt en bij een andere Belgische club tekent, geniet de FIFA echter geen jurisdictie. Hier is het gebruik van de wet van ’78 principieel mogelijk. Echter hebben de Belgische voetbalclubs onderling een gentlemen’s agreement gesloten waarbij ze aangeven geen spelers te contracteren die de wet van ’78 hebben ingeroepen. In de praktijk blijft de wet van ’78 dan ook dode letter, hoewel spelers het vaak als pressiemiddel gebruiken om uiteindelijk alsnog een transfer af te dwingen.

Toepassingen in het voetbal

  • Davy De Beule verliet Sporting Lokeren gebruikmakend van de wet nadat de ploeg een ernstige fout maakte. De ploeg stuurde hem namelijk naar de B-ploeg nadat hij zijn nieuw contract weigerde te tekenen. Hij kon dit ook aantonen tijdens de rechtszaak, waardoor hij ook werd vrijgesteld van het betalen van de vergoeding. Later tekende hij zijn contract bij KAA Gent.
  • Steven Defour dreigde in 2006 met deze wet nadat zijn transfer naar het Nederlandse Ajax afsprong omdat er geen akkoord werd gevonden met KRC Genk. Aangezien Defour zijn contract met deze wet zou verbreken, ging KRC Genk onder zware druk akkoord met een transfer van de speler naar Standard Luik.
  • In 2011 dreigde voetballer Ronald Vargas te vertrekken bij Club Brugge nadat Club de prijs niet wilde laten zakken voor RSC Anderlecht, zo zou hij naar het buitenland vertrekken.
  • Doelman Koen Casteels van KRC Genk verlaat de club, gebruikmakend van de wet van '78, voor het Duitse Hoffenheim.
  • Spits Benjamin Mokulu verlaat Sporting Lokeren met gebruik van deze wet waarna hij naar KV Mechelen trok.
  • Middenvelder William Vainqueur van Standard Luik dreigde ook gebruik te maken van deze wet. Een paar dagen later tekende hij een sterk verbeterd contract tot 2017 bij Standard.
  • Middenvelder Junior Malanda van SV Zulte Waregem maakte gebruik van deze wet waarna hij een contract tekende bij Vfl Wolfsburg.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.