Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1976
De Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1976 werden gevormd door vier toernooien die door de Internationale Schaatsunie werden georganiseerd.
Het WK evenement van 1976 vond van 2 tot en met 7 maart plaats in het Scandinavium in Göteborg, Zweden. Het was voor de twaalfde keer dat de wereldkampioenschappen kunstschaatsen in Zweden plaatsvonden. Voor Göteborg was de hoofdstad Stockholm elf keer gaststad, de laatste keer in 1947.
Voor de mannen was het de 66e editie, voor de vrouwen de 56e editie, voor de paren de 54e editie, en voor de ijsdansers de 24e editie.
Deelname
Er namen deelnemers uit 22 landen deel aan deze kampioenschappen. Zij vulden 78 startplaatsen in. Voor het eerst nam er een vertegenwoordiger uit Nieuw-Zeeland deel, Gay Le Comte nam deel in het vrouwentoernooi. Nieuw-Zeeland was het 29e land dat aan de WK kunstschaatsen deelnam.
Voor Nederland nam titelverdedigster Dianne de Leeuw voor de vijfde keer deel aan het WK kunstschaatsen.
- (Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen over de disciplines.)
      |
.svg.png){kind=small}      |
.svg.png){kind=small}     |
    .svg.png){kind=small} |
Medailleverdeling
Bij de mannen werd John Curry de 26e wereldkampioen en was hij de tweede Brit die de wereldtitel behaalde. Hij trad hiermee in de voetsporen van Graham Sharp die in 1939 de titel behaalde. Het was voor Curry zijn tweede medaille, in 1975 werd hij derde. Vladimir Kovalev uit de Sovjet-Unie op plaats twee veroverde zijn derde WK medaille, in 1972 werd hij derde en in 1975 ook tweede. De Oost-Duitser Jan Hoffmann op plaats drie veroverde zijn derde WK medaille, in 1974 werd hij wereldkampioenen en in 1973 ook derde.
Voor het eerst stonden bij de vrouwen dezelfde medaillewinnaars voor het derde opeenvolgende jaar op het erepodium, voor het derde jaar ook in een andere volgorde. Dorothy Hamill werd de 23e wereldkampioene en de vierde Amerikaanse. Ze trad hiermee in de voetsporen van Tenley Albright (1953, 1955), Carol Heiss (1956-1960) en Peggy Fleming (1966-1968). Het was voor Hamill haar derde medaille, in 1974 en 1975 werd ze tweede. Op plaats twee stond de Oost-Duitse Christine Errath voor het vierde opeenvolgende jaar op het podium, in 1974 werd ze wereldkampioen, in 1973 en 1975 derde. Dianne de Leeuw veroverde haar derde WK medaille oprij, vorig jaar werd ze wereldkampioene, en in 1974 ook derde.
Bij het paarrijden veroverde Irina Rodnina haar achtste opeenvolgende wereldtitel, van 1969-1972 deed ze dit met Aleksej Oelanov, van 1973-1976 met Aleksandr Zajtsev. Het Oost-Duitse paar Romy Kermer / Rolf Österreich op plaats twee veroverden hun derde WK medaille oprij, in 1974 werden zij derde en in 1975 ook tweede. Het Sovjetpaar Irina Vorobieva / Alexandr Vlasov op plaats drie veroverden hun eerste WK medaille.
Bij het ijsdansen veroverden het Sovjetpaar Ljoedmila Potsjomova / Alexandr Gorstsjkov hun zesde wereldtitel. De eerste vijf werden van 1970-1974 behaald. Het was hun zevende medaille, in 1969 werden ze tweede. Hun landgenoten en de wereldkampioenen van 1975, Irina Moiseeva / Andrej Minenkov, eindigden dit jaar op de tweede plaats, het was ook hun tweede WK medaille. Ook het Amerikaanse paar Colleen O'Connor / James Millns plaats drie veroverden hun tweede medaille, in 1975 werden zij tweede.
| Discipline |  |  |  |
|---|---|---|---|
| Mannen | | | |
| Vrouwen | | | |
| Paren | | | |
| IJsdansen | | | |
Uitslagen
- pk = verplichte kür, kk = korte kür, vk = vrije kür, pc/9 = plaatsingcijfer bij negen juryleden
MannenEr deden 21 mannen uit dertien landen mee, waaronder acht debutanten
|
VrouwenEr deden 25 vrouwen uit 20 landen mee, waaronder tien debutanten.
|
ParenEr deden dertien paren uit zeven landen mee, waaronder vier debuterende.
|
IJsdansenEr deden negentien paren uit twaalf landen mee, waaronder zeven debuterende.
|
| Bronnen, noten en/of referenties |